10.7.06

3

Drie jaar geleden.
Dat huid zo zacht kan zijn.
Een vingertje zo ik-laat-je-nooit-meer-losserig.
Een handje op mijn hart zo vertederend.
Liefde zo ogenblikkelijk en onvoorwaardelijk.
Dat één blik zich zo met haakjes in je vast kan zetten.
Dat één ogenblik een mens zo voorgoed veranderen kan.

Mijn minimensje, zo wonderlijk en zo vertrouwd, en helemaal zichzelf.
Mijn vriendje voor altijd.
Drie alweer.

1 opmerking:

Anoniem zei

Toevallig ontdekte ik jouw webblog.
Heerlijk om te lezen! Prachtig. Wat zou ik ook graag zó kunnen schrijven. Heb ook een "klein ventje" (20 maand)... Ik kom zeker nog eens terug!