Toegegeven

Grijze zielen is een mooi boek.
Toch.
Beetje te woordrijk bij wijlen, beetje te gewild literair, maar het verhaal heeft me gepakt, de sfeer heeft me gepakt, en naar het einde toe verschenen er meer potloodstreepjes in de marge. Zat ik er eindelijk in, of werden de zinnen echt mooier?