Gruwelijk

Gruwelijk is het, Gregies eeuwigdurende sprookje over een ventje dat kapotgepest wordt, letterlijk. Gruwelijk, confronterend, schrijnend, beklijvend. De woorden zijn schaars, met zorg gekozen, en o zo doeltreffend. Als woorden mensen een geweten kunnen schoppen, dan misschien deze. Vlijmscherp zijn ze, nietsontziend, meedogenloos. Ik ken het verhaal door en door, maar nog altijd legt Juul een knoop in mijn maag. Nog altijd schudt het me dooreen zoals maar weinig boeken dat ooit hebben gekund. Chapeau Gregie, nog een keer.

En altijd ook krijg ik het warm van dit boek. Van dat ene zinnetje vooraan, in dat zo kenmerkende handschrift. Omdat plagen liefhebben betekent. Dank je Gregie, nog een keer.