'Doe nou eens rustig,' hoor ik de stem van mijn Lief in de keuken, 'blijf nu hier bij me, niet meer wegrennen.'
Groot Ventje komt naar me toe gerend: 'Mama, je bent zo lief.'
En weg is hij alweer, terug naar de keuken.
'Had ik je niet gezegd te stoppen met rennen?' hoor ik weer mijn Lief.
Groot Ventje: 'Maar ik had mama vandaag nog niet gezegd dat ze lief is. Dat moest ik nog eventjes gaan doen.'
9.8.06
Nog eventjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten