Uit eten

Zaterdagavond zijn we, na een moeilijke zwangerschap en een kraamtijd waarin mama's hun Klein Ventje het liefst zo dicht mogelijk bij zich hebben, weer eens gaan uit eten.
Geen snelle hap in het kindvriendelijke restaurant naast de supermarkt want 'dan hoeven we alvast niet meer te koken vanavond', geen Zweedse gehaktballetjes bij Ikea want 'daar hebben ze zulke leuke speeleilandjes', geen blik op de menukaart van 'wat zou er het snelst klaar zijn?'.
Nee, zaterdagavond gingen we Uit Eten, met hoofdletters. Alleen mijn Lief en ik, in een heus restaurant, met de tijd om te twijfelen tussen gerechten die een volwassen smaakpalet kunnen bekoren, de tijd om in alle rust een voor-, hoofd- en nagerecht te kunnen eten, de tijd om ongestoord met elkaar te praten.
Gespreksonderwerp met stip op één: Groot Ventje en Klein Ventje.