Eigenzinnig

In de klas knutselt Groot Ventje aan een bedje, een kopie van het zijne. Het timmerwerk is achter de rug, de lattenbodem is erop gekleefd, het dekbedje is genaaid en beschilderd.
Thuis lezen Groot Ventje en ik Negen schijfjes banaan van Pieter Gaudesaboos, al langer een van mijn favorieten.
Negen schijfjes banaan vinden in het in de koelkast te koud. Ze duwen de koelkastdeur open en gaan, mooi op een rijtje, op zoek naar een beter slaapplekje. Dat vinden ze ook, een voor een, aftelrijmpjesgewijs, op hun tocht door een donker herenhuis. Alles is tenslotte beter dan een kille koelkast, een kopje met een bodempje chocolademelk, de harige vacht van een hond, ja zelfs, een wc-bril.
Een eigenzinnig, onconventioneel verhaal? Zonder enige twijfel. De vorm is dat nog veel meer. Gaudesaboos vertelt het verhaal van de schijfjes banaan vooral in foto's, artistieke, verrassende, uitdagende, prikkelende foto's. De sobere tekst, helemaal tot de essentie herleid, leest aangenaam, en vertelt het hele verhaal. De foto's vertellen het hele verhaal, maar op hun geheel eigen manier, bijna filmisch, als was elke bladzijde een filmscène. De vormgeving speelt prachtig op de kleinste details in. Samen maken ze van Negen schijfjes banaan een waar pareltje.
Bij elk boek van Pieter Gaudesaboos moet ik altijd weer aan die spin van Annie M.G. Schmidt denken, 'eigenzinnig en niet bang'. Precies: eigenzinnig en niet bang, zo doet hij zijn ding.