Open moet het hek

Klein Ventje zit in het kartonboekje Bo's grote verrassing te kijken. Onhandig nog proberen zijn vingertjes de flapjes open te peuteren en weer dicht te doen. En weer open en weer dicht. En weer open...
Een herinnering komt boven. Tien maanden was Groot Ventje, we waren met vakantie aan zee, en Bo's grote verrassing was mee. Groot Ventje zat op het tapijt in het boekje te kijken, toen plots een Grote Boosheid bezit van hem nam. Zijn blik werd donker, de toon van zijn kreten luider. Driftig waren zijn handjes in de weer met een stukje prent waar geen flapje zat, alleen de tekening van een hek. Ik nam hem op schoot en las het boekje voor. Bij de allerlaatste pagina ging Groot Ventje breed glimlachen. Vaardig peuterden zijn vingertjes het flapje open - het hek! En daarachter een zee van kleurige bloemen, Bo's verrassing...