Heerlijk licht

Een jongetje en zijn vriendinnetje vervelen zich. 'Gelukkig' vindt Ester een dode hommel. De kinderen besluiten het dier een heuse begrafenis te geven, met kruis en bloemen, en een gedicht, want dat hoort erbij. En Putte, het broertje van Ester, kan goed huilen, dat is ook meegenomen. Na die eerste begrafenis hebben ze de smaak te pakken en richten een Begrafenis BV op voor alle dode dieren. Met een begrafeniskoffer gaan ze op pad. Haringen uit de koelkast, muizen uit de muizenval, een egel, 'net een groot, plat, mislukt brood', en een platgereden haas: elke begrafenis wordt even serieus genomen. Als ze op het eind van de dag moe en tevreden naar huis gaan, vliegt er een vogel tegen het raam. Plots wordt de wereld van hun spel werkelijk, en die realiteit grijpt hen sterk aan. En de volgende dag? Toen 'hadden we het druk met iets heel anders'.
De mooiste begrafenis van de wereld van Ulf Nilsson en Eva Eriksson is een heerlijk licht en humoristisch prentenboek over dood en begraven. Tegelijk is het een schitterend verhaal over het spel van kinderen, over de kracht van hun fantasie, over hun naïeve relativisme. De titel klinkt niet bepaald opbeurend, het schutblad staat vol grafkruisjes, maar toch wordt dit boek nooit zwaar op de hand, integendeel. De toon is luchtig, en de mooie, eenvoudige tekeningen bevatten tal van humoristische details en knipoogjes. Mooi!