Wanneer is het herfst, lees ik op Boekenboekenboeken, en ik glimlach om wat volgt. Waarom moet ik nu terugdenken aan een causerie van Paul Brinkman van Ploegsma, lang lang geleden, op een of ander seminarie voor jeugdauteurs? Ik zoek het bewuste citaat, 1984 was het, begot, glimlach bij wat ik onderweg tegenkom:
Als opa voor zijn kleinkinderen een alleraardigst, maar zeer onnozel verhaaltje op schrift heeft gesteld en oma zegt: 'De kleinkinderen vinden het zo mooi, stuur het toch maar op naar een uitgever!' en moeder voegt er nog aan toe: 'Plak er een ansichtkaartje of een plaatje bij, dat staat zo aardig', dan weet u wat wij binnenkrijgen. Wij krijgen ze binnen met lintjes, in doosjes, met bijlagen..., nou het kan niet op.
Maar het bewuste citaat vind ik niet. Toch meen ik me te herinneren dat hij het had over hoe, als het herfst werd, niet alleen de blaren, maar ook de manuscripten met hopen leken te vallen.
Hier brengt het boekennajaar geen postzakken vol manuscripten, wel stapels boeken. En het moet gezegd, dit jaar zaten er al enkele bij met schitterende herfstkleuren. Op naar een fijne leeswinter?
13.10.07
Herfst
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
dag karin,
vreemd genoeg is diezelfde paul overleden vlak voor de dag dat jij deze anekdote noteerde. Geloof jij in toeval?
sabien
Dag Karin! Dankjewel voor het lezen op mijn blog! En ja, ik hoop samen met jou op een mooie leesherfst, maar dat zit helemaal goed, als ik mijn voorlopige oogst bekijk. Is "Slecht" goed? De vorige drie boeken van Jan Simoen betoverden me helemaal, net als zijn Sigi-bundelingen, dus ik ben erg benieuwd naar "Slecht".
Een reactie posten