Censuur

Censuur, daar doen we hier niet aan.
Een moeder die zin heeft in kindervlees, de halve wereld afschuimt op zoek naar het aller-, allerlekkerste vlees en dan voor ze het weet haar eigen bloedje opeet? Ja toch, Ik ruik kindervlees is zo'n verukkelijk boek.
Halewijntje en de struikrovers waarin Halewijntje wacht op de ridder met het witte paard, maar als die uiteindelijk komt, gaat hij ervandoor met Halewijntjes broer? Geen probleem!
Toegegeven, het verheven ideaal vertoont hier en daar al wel een barstje. Een griezelmeisje van Edward van de Vendel en Isabelle Vandenabbeele, nóg gruwelijker dan Rood Rood Roodkapje, waar Roodkapjes bijl aan het eind bloederig rood ziet, blijft nog even in de kast.
Maar nu, in deze tijden van luide bonzen op de deur, van opwinding wiebelende kinderbeentjes, van de geur van kruidnootjes en chocolade, is dat niet aan de orde. Straks vertrekt de stoomboot alweer naar Spanje, er mag dus nog wel eens een sintenboek uit de kast. Sinterklaas voor alle kinderen, bijvoorbeeld, een bundel Sinterklaasgerelateerde voorleesverhalen. Ik blader er even in voor het boek mee naar de woonkamer verhuist, mijn oog valt op 'Sinterklaas bestaat helemaal niet, zegt Jelle.' Mijn wenkbrauwen gaan een tikje omhoog. Ik lees verder, er wordt heel veel getwijfeld, maar uiteindelijk komt het wel goed. Hmmm. Censuur, daar doen wij hier niet aan. Maar aan Sinterklaas twijfelen ook niet.