Groot Ventje en ik leunen genoeglijk achterover op de roodfluwelen klapstoeltjes. Op het podium brengen muzikanten nog een en ander in gereedheid, kinderen tekenen op grote witte bladen terwijl camera's hun kleurrijke prenten meteen uitvergroot op schermen op de achterwand tonen.
'Dat zouden ze er toch bij moeten zetten,' hoor ik een stem achter me, met het typische craquelé dat vele, vele jaren verraadt. Ik werp een blik over mijn schouder. Tussen alle vijf- en zes- en zeven- en achtjarigen en hun ouders zit een groepje van drie keurige, helemaal opgedirkte dames op leeftijd. 'Allee, The King and I was zo'n schoon verhaal, maar dit...', ze wijst naar het podium en rolt met haar ogen. Ik probeer een glimlach te onderdrukken, in het programmaboekje stond bij de beschrijving van Ik en de koningin duidelijk '5+'.
De lichten doven, Orkest MaxTak en actrice Lottie Hellingman dompelen de zaal onder in een schitterende bewerking van het boek van Ted van Lieshout. Groot Ventje zit op het puntje van zijn stoel bij het verhaal van het meisje dat 'bloemenmeisje' wil worden om een boeket te overhandigen aan de koningin, wiebelt op de maat van de muziek van het tienkoppige orkest, lacht als ze zingt hoe 'onberispelijk' ze is, rekt zijn hals uit om niets te missen van de beelden die geprojecteerd worden op het scherm, houdt geschrokken zijn adem in als het op de dag van het bezoek van de koningin helemaal misgaat. Ik en de koningin is een wervelende, sprankelende, mooie, humoristische en inventieve voorstelling - we hadden niet anders verwacht na hun Reuzenkrokodil.
'Mooi,' zucht Groot Ventje als de lichten weer aangaan.
'Dat is toch echt niks voor kinderen van vijf jaar,' hoor ik achter me. 'Die snappen dat verhaal toch nog niet. En die muziek, dat is toch echt niks voor kinderen van nu.'
17.1.09
Oudere kijkers
15.1.09
Associatie
De klas van Groot Ventje heeft een opruimliedje. Geen voor de hand liggend oppeppend 'we zetten onze schouders er even onder'-deuntje, maar prachtige pianomuziek, klezmer zo blijkt, van Denis Cuniot. Een heerlijke muziekontdekking - al laat Groot Ventje me er nooit lang van genieten: 'Zet dat nu maar weer af, mama!' Het moest ons maar eens op ideeën brengen.
Discover Denis Cuniot!
13.1.09
Parel
'De Essays van de Montaigne,' begin ik vragend, Fnacgewijs klaar om meer informatie te verschaffen, uitgeverij, publicatiejaar, desgewenst te spellen en te informeren naar bestelbaarheid.
De man in het mooie pand aan het Ladeuzeplein knikt, draait zich om naar de hoge boekenkast achter zich: 'Ik heb er twee edities van, maar het is dezelfde vertaling. Van Hans van Pinxteren, prima vertaling, er is dan ook heel lang aan gewerkt. Van Athenaeum. Er is, in de jaren negentig geloof ik, ook een vertaling verschenen bij uitgeverij Boom, maar die is lang niet zo goed. Die had mijn vader thuis, ik heb het Franse origineel gelezen, maar ik heb die versie er wel eens mee vergeleken, en er stonden echt fouten in. Fout vertaalde negaties, dat soort dingen. Maar deze vertaling van Hans van Pinxteren is écht goed.'
Het Paard van Troje is een bijna anachronistisch aandoende parel van een boekhandel die een en al liefde voor boeken ademt. Van de kast klassieken uit de oudheid, langs de rekken Privé-domein en Russische Bibliotheek, naar de hedendaagse literatuur: mijn verlanglijstje groeit zienderogen.
Vandaag stap ik de winkel buiten met 1555 pagina's de Montaigne en 14 dvd's Van de schoonheid en de troost, de legendarische televisiereeks van Wim Kayzer. Goed voor dagen lees-, kijk- en denkplezier.
11.1.09
De laatste sneeuw?
Met de dooi in het vooruitzicht gooiden we alle plannen om, verlieten ons vlakke veldenland en trokken naar oma en opa Landen, waar de hellingen steil zijn en de slee naar beneden roetsjt. Meteen goed voor veel plezier, geschater, rode wangen en koude voeten.
8.1.09
Hiërogliefen in de sneeuw
Groot Ventje, in de ban van het klasproject rond het Oude Egypte, tekent hiërogliefen in de sneeuw.
6.1.09
De echte Pooh
Klein Ventje snuffelt in de boekenrekken in mijn werkkamer en haalt er een klein boekje over Winnie-the-Pooh uit. Aandachtig bekijkt hij de tekeningen van E.H. Shepard, zegt dan: 'Nu ga ik de letters lezen. Hier staat: ze spelen allemaal in het gras. En hier staat: Pooh en Knor zitten in het gras. En deze letters zeggen: er komen bijen uit de boom. En hier staat: Pooh zoekt honing in de kast. Dat is zo, want dat is bij de echte Pooh ook zo.'
5.1.09
Vliegen
Klein Ventje speelt met een vliegtuig, laat het op de grond vallen.
Groot Ventje: 'Kijk uit, je laat het vallen.'
Klein Ventje: 'Nee hoor, ik probeer het in de lucht te zetten om te vliegen, maar het lukt niet.'
