Leeslampje

Lezen in bed... Altijd liggen er wel boeken naast mijn bed, hoe druk de dag ook is, ik probeer hem steeds af te sluiten met een boek. Soms halen mijn zware oogleden het al snel op de letters, soms word ik meegesleept en vergeet de tijd en wreekt de wekker zich later.
Maar sinds er weer een Klein Ventje bij ons op de kamer slaapt, gaat meteen het licht uit als we naar bed gaan. Hij slaapt zo ook wel, maar de associatie van donker met slapen is er een waarvan we nog lang plezier hopen te hebben. Er zit maar één ding op: dat leeslampje moet hoger op mijn verlanglijstje. En ondertussen luister ik naar de knorretjes en zuchtjes en piepjes die uit het kleine bedje naast het onze komen. Ze vertellen een verhaal apart.