Jongensboeken, meisjesboeken

'The Gender Gap at School' staat er boven een column in de New York Times. Twee Kleine Ventjes rijk kan ik daar niet naast kijken. Niet dat ik me zorgen maak, de klassieke gender gap openbaart zich hier vooralsnog enkel in een uitgesproken voorkeur voor alles wat wielen heeft (een buggy met pop is vooral interessant koersmateriaal) en een bouwvakkersfiguurtje met gele helm, van de veelbesproken talige achterstand bij jongens is bij spraakwaterval Groot Ventje niks te merken, en zijn favoriete leesvoer laat zich bijlange niet in één kastje vangen. De column is geschreven door een 'cognitief neurospecialist'. Dát kan interessant worden, denk ik, want het onderzoek naar kinderhersenen, hoe ze groeien en bloeien, en hoe ze bij jongens en meisjes verschillen, heeft me al langer in de ban.

There are three gender-segregated sections in any airport: the restrooms, the security pat-down area and the bookstore. In the men's sections of thebookstore, there are books describing masterly men conquering evil. In the women's sections there are novels about ... well, I guess feelings and stuff, zo opent de colum van David Brooks. Ik frons al even de wenkbrauwen. De rekken waar ik mijn leesvoer haal, zijn meestal niet geslachtsbepaald, en ik zie er evengoed mannen rondsnuisteren. Maar goed, mijn eigen Lief grijpt uit zichzelf ook wel naar Terry Pratchett, dus ik kan wel in deze opener komen. Dus ik lees verder.

The same separation occurs in the home. Researchers in Britain asked 400 accomplished women and 500 accomplished men to name their favorite novels. The men preferred novels written by men, often revolving around loneliness and alienation. Camus's "The Stranger," Salinger's "Catcher in the Rye" and Vonnegut's "Slaughterhouse-Five" topped the male list. The women leaned toward books written by women. The women's books described relationships and are a lot better than the books the men chose. The top six women's books were "Jane Eyre," "Wuthering Heights," "The Handmaid's Tale," "Middlemarch," "Pride and Prejudice" and "Beloved."

Even geloof ik mijn ogen niet. De door vrouwen genoemde boeken zijn een pak beter dan de boeken die door de mannen werden gekozen. Dát is alvast een straffe uitspraak. Ik zou niet gezegd willen hebben dat, bijvoorbeeld, The Catcher in the Rye heel wat minder goed is dan The Handmaid's Tale. Ik heb alvast erg genoten van Salingers boek.
Bovendien, het klinkt erg zwart-wit. Ik ken minstens twee mannen die bijzonder warm lopen voor de auteur van het genoemde Middlemarch, George Elliott. De professor Engelse literatuur die tijdens een examen helemaal meeging in mijn enthousiasme voor Wuthering Heights was een man. Zelf heb ik zoals gezegd erg genoten van The Catcher in the Rye. Is de leeswerkelijkheid echt zo zwart-wit als David Brooks ons wil laten geloven? Ik hoop dat er toch meer plek is voor alle schakeringen ertussenin, maar die onderzoeksresultaten zijn er, natuurlijk. Ik zou ze wel eens van dichterbij willen zien, bedenk ik.

There are a couple of reasons why the two lists might diverge so starkly. It could be men are insensitive dolts who don't appreciate subtle human connections and good literature.

Dat zou natuurlijk kunnen - al getuigt zo'n uitspraak van een diep gender-pessimisme dat ik, mijn Ventjes indachtig, niet wens te delen. Maar ik trek helemaal grote ogen bij het onuitgesprokene wat ik in deze zinnen lees. Mannen weten subtiele menselijke verhoudingen en goede literatuur niet te waarderen. Mannen kiezen voor Vonnegut, Salinger, Camus. Een en een zijn eenvoudig opgeteld.

Neen, in dit artikel ga ik geen antwoorden vinden over het op zich bijzonder boeiende vraagstuk van de gender gap. Jammer.