Van harte

In Duitsland is weer de prestigieuze Deutscher Jugendliteraturpreis uitgereikt. Het is altijd uitkijken naar wie daarbij in de prijzen valt, vaak zijn het erg bijzondere boeken. Bij de prentenboeken wordt dit jaar Gehört das so??! Die Geschichte von Elvis Peter Schössow bekroond, bij de kinderboeken Lilis Leben eben van Valérie Dayre, bij de jeugdboeken Wie schön weiß ich bin van Dolf Verroen, bij de non-fictieboeken Denk nicht, wir bleiben hier! van Anja Tuckermann. Het blijst ben ik met de Sonderpreis 2006, die naar Rotraut Susanne Berner gaat.
Járen is het geleden dat ik verliefd werd op haar fantasievolle illustraties in vrolijke, felle kleuren waarin de grens tussen werkelijkheid en verbeelding vervaagt. Járen is het geleden dat ik verrukt naar de prenten in Mijn vader van Toon Tellegen zat te kijken en bedacht wat een krachttoer het was om die fantastische, alleskunnende, slimste, sterkste, mooiste, liefste, grootste maar tegelijk ook doodgewone man zo treffend en zo bijzonder neer te zetten. Sindsdien ben ik haar werk blijven volgen, hoogtepunt na hoogtepunt, een tocht vol verrukkingen. Nu kijk ik met Groot Ventje naar haar prachtige seizoenskijkboeken, lezen we samen de verhalen van Kareltje, lachen we om de kippen van Hé nee & wel ja en laten we ons betoveren door al het moois en wonderlijks in De fis.

Gefeliciteerd, Rotraut, van ganser harte!