Al heel lang staat Mijn tuin, mijn tuin in mijn boekenkast. Jaren geleden gekocht, gelezen, gekoesterd. Nu haal ik het boek uit de kast en lees het met Groot Ventje. Ik geniet weer. Wat bijzonder is, behoudt zijn glans. Ook Groot Ventje lijkt ervan te houden. Nu al enkele avonden lees en herlees ik de geestige tekst van Ted van Lieshout, terwijl we naar de prenten van Daan Remmerts de Vries kijken. Als ik, nieuwsgierig naar hoe dit boek in zijn hoofd leeft, Groot Ventje vraag waarover het gaat, antwoordt hij: 'Voor het kindje is de tafel in de tuin een tafeltje, maar voor de poes is dat een dak want zij kruipt eronder.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Misschien moet je overwegen om Groot Ventje voortaan Slim Ventje te noemen.
Ja, een Ventje dat een boek van Ted van Lieshout snapt ;-)
Een reactie posten