'Wij waren al eens aan de andere kant van de wereld, hé, mama?' loopt Groot Ventje overtuigd te knikken.
Ik frons vragend mijn wenkbrauwen. Verder dan Italië raken de vliegtuigen waar ik in zit zelden.
'Een andere keer, toen ik pannenkoeken gegeten heb en jij niet,' verduidelijkt hij.
De verste pannenkoeken die ik ooit gegeten heb, waren overheerlijke crêpes met Nutella in het restaurant van een Italiaanse luchthaven.
'En toen we klaar waren, reden we naar het huis van H. Aan de andere kant van de wereld!'
Nog duurt het een tel voor alle puzzelstukjes op hun plaats vallen.
H. is mijn Liefste Vriendin. Ze woont aan de andere kant van de wereld, in het veel te verre Texas, maar met kerst was ze hier. Groot Ventje en ik zijn op een avond iets met haar gaan drinken, en Groot Ventje kreeg er een pannenkoek bovenop. Die avond gaven we H. een lift. Naar het huis van haar ouders. H.'s huis, concludeerde Groot Ventje. Even waren we helemaal naar de andere kant van de wereld gereden.
8.1.07
De andere kant
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het lijkt wel een spannende detective, letterlijk en figuurlijk in miniformaat!
Een reactie posten