e

Ze mag dan alomtegenwoordig zijn in onze taal, de e is een onverwacht moeilijke letter. Je zegt è als er eentje staat, zoals in met, en é als er twee staan, zoals in zee. Makkelijk toch? Maar in meten staat er ook eentje, en toch is dat é, en een, dat is meestal niet met é, maar met een vreemd dof klankje. Duivelse letter, nu ik ze weer even door kinderogen zie.