Als Klein Ventje 's avonds in slaap valt, kriebelen zijn haartjes in mijn neus.
Voorzichtig breng ik mijn gezicht nog wat dichter bij zijn hoofdje, en weer neem ik zijn geur in me op.
Net als die allereerste avond.
Er zijn al veel water en shampoo overheen gegaan, de zoete weeë geur van een vers nestdiertje wordt een herinnering, maar mijn neus in het haar van Klein Ventje: geen lekkerder geur.
20.1.07
Geur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten