Na het verjaardagsetentje van opa M. trekken Mijn Liefste, Groot Ventje en ik richting Brussel. In het PSK speelt Beer. Het verhaal van een held door Theater Tamtam, naar een tekst van Wim Hofman.
Beer woont in een kist op zolder, samen met de pop Noortje en ander vergeten speelgoed en huisraad. Soms komt er een wasvrouw langs die eigenlijk liever speelt en verhalen bedenkt over Noor en Beer. In een van haar verhalen stuurt de wasvrouw de kleine knuffelbeer helemaal alleen op reis. Noortje is immers geroofd en beer moet haar redden. Beer trotseert de gevaren op Onland en schrikt niet terug voor de zwaar bewaakte burcht van Barreboos. Soms is hij een echte held, tot zijn eigen verbazing…
Het verhaal wordt niet gespeeld door acteurs, maar door voorwerpen die door de enige mens op het podium, Marije van der Sande, tot 'leven' worden gewekt. En dat doet ze op een erg knappe, creatieve en humoristische manier. In haar handen wordt een laken een berg, een bruidsjurk de zee, een hoed een boot, een parapluskelet een spin, en een paraplu, een drietand en een bril volstaan om heer Barreboos op te roepen, de slechtheid zelve. Veel is er niet nodig om in een andere wereld te belanden: wat rommelvoorwerpen op zolder, en een levendige verbeelding. Wat Van der Sande met Beer doet, is helemaal mooi. Met alleen maar haar stem en haar handen maakt ze van hem een levensecht figuurtje, held zonder het zelf te beseffen, zo verrast door zijn kunnen dat hij het doel van zijn tocht, Noortje redden, er soms zelfs bij vergeet.
Een erg mooie voorstelling!
Beer woont in een kist op zolder, samen met de pop Noortje en ander vergeten speelgoed en huisraad. Soms komt er een wasvrouw langs die eigenlijk liever speelt en verhalen bedenkt over Noor en Beer. In een van haar verhalen stuurt de wasvrouw de kleine knuffelbeer helemaal alleen op reis. Noortje is immers geroofd en beer moet haar redden. Beer trotseert de gevaren op Onland en schrikt niet terug voor de zwaar bewaakte burcht van Barreboos. Soms is hij een echte held, tot zijn eigen verbazing…
Het verhaal wordt niet gespeeld door acteurs, maar door voorwerpen die door de enige mens op het podium, Marije van der Sande, tot 'leven' worden gewekt. En dat doet ze op een erg knappe, creatieve en humoristische manier. In haar handen wordt een laken een berg, een bruidsjurk de zee, een hoed een boot, een parapluskelet een spin, en een paraplu, een drietand en een bril volstaan om heer Barreboos op te roepen, de slechtheid zelve. Veel is er niet nodig om in een andere wereld te belanden: wat rommelvoorwerpen op zolder, en een levendige verbeelding. Wat Van der Sande met Beer doet, is helemaal mooi. Met alleen maar haar stem en haar handen maakt ze van hem een levensecht figuurtje, held zonder het zelf te beseffen, zo verrast door zijn kunnen dat hij het doel van zijn tocht, Noortje redden, er soms zelfs bij vergeet.
Een erg mooie voorstelling!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten