Sommige prentenboeken zijn een feest voor het oog. Een haas in maart, het boek dat ik Groot Ventje net bij het slapen gaan heb voorgelezen is er zo eentje. Het verhaal - een haas wordt eerst verliefd op een mensenmeisje, Noortje, dat kan zweven, probeert dan zelf te leren vliegen, ontmoet tijdens een van die poging een lief hazenmeisje, en wordt daarvan op slag zelf zo zweverig, dat ze samen wegvliegen - is leuk, grappig, lief, dromerig, af en toe een beetje op het langdradige af.
Maar de illustraties van Kristien Aertssen, o la la. Zelden heb ik een boek gezien dat zo lentekriebelig is. De kleuren, fris lentegroen en hemelsblauw en verliefd roze, spatten van de pagina's, en het boek barst van de beweging, of het nu die van de zingende vogels is, of van Haas die probeert de vliegen, of van de vlindertjes en bloemetjes en hartjes die het verliefde hazenpaartje omringen. Kristien Aertssens kleurgebruik is in dit boek fabuleus, en de talloze details waarmee ze de prenten heeft bedacht, maken het kijkplezier alleen maar groter. Een boek om helemaal vrolijk van te worden!
Maar de illustraties van Kristien Aertssen, o la la. Zelden heb ik een boek gezien dat zo lentekriebelig is. De kleuren, fris lentegroen en hemelsblauw en verliefd roze, spatten van de pagina's, en het boek barst van de beweging, of het nu die van de zingende vogels is, of van Haas die probeert de vliegen, of van de vlindertjes en bloemetjes en hartjes die het verliefde hazenpaartje omringen. Kristien Aertssens kleurgebruik is in dit boek fabuleus, en de talloze details waarmee ze de prenten heeft bedacht, maken het kijkplezier alleen maar groter. Een boek om helemaal vrolijk van te worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten