Vanavond haalde Mijn Liefste Mijn mama kan toveren, van Carl Norac en Ingrid Godon, uit de kast. Het is ten slotte moederdag.
De mama in dit mooie prentenboek 'heeft geen toverstaf en ook geen punthoed.' Toch kan ze toveren. Als haar dochtertje nachtmerries heeft, tovert ze de monsters weg. en pijn tovert ze zo weg met een paar kusjes. En als haar kind haar een geheim wil vertellen, weet ze zelfs al van tevoren wat er gaat komen. Maar het mooiste wonder van allemaal, dat si 'als mijn mama zegt dat ze van me houdt'.
De moeder die Ingrid Godon op elke bladzijde weer tekent, groot en krachtig, je gelooft zo dat ze tot toveren in staat is, is tegelijk ook echt en herkenbaar, met een geheven vingertje, een bloemetjeszwemmuts en roodgelakte teennagels. Van het gevoel waarvan het hele boek doordrenkt is, dat moeders in zoveel kleine dingetjes kleine en niet zo kleine wondertjes bewerkstelligen, kan ik alleen maar hopen dat ook dat herkenbaar is. Een mooie ode aan moeders, met prachtige, warme, tedere prenten.
De mama in dit mooie prentenboek 'heeft geen toverstaf en ook geen punthoed.' Toch kan ze toveren. Als haar dochtertje nachtmerries heeft, tovert ze de monsters weg. en pijn tovert ze zo weg met een paar kusjes. En als haar kind haar een geheim wil vertellen, weet ze zelfs al van tevoren wat er gaat komen. Maar het mooiste wonder van allemaal, dat si 'als mijn mama zegt dat ze van me houdt'.
De moeder die Ingrid Godon op elke bladzijde weer tekent, groot en krachtig, je gelooft zo dat ze tot toveren in staat is, is tegelijk ook echt en herkenbaar, met een geheven vingertje, een bloemetjeszwemmuts en roodgelakte teennagels. Van het gevoel waarvan het hele boek doordrenkt is, dat moeders in zoveel kleine dingetjes kleine en niet zo kleine wondertjes bewerkstelligen, kan ik alleen maar hopen dat ook dat herkenbaar is. Een mooie ode aan moeders, met prachtige, warme, tedere prenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten