Krakende verhaaltjes en gekke muziekjes

Na een mail van de mama van Vriendje A. schoot ik gisteren in actie: tijd om het kindertheateraanbod in de buurt te bekijken en kaartjes te bestellen voor leuke voorstellingen.
Hoogste tijd, want in Leuven zijn veel voorstellingen al volzet voor het seizoen begint.
Ook dit jaar heb ik me weer laten vangen, zo blijkt.
De eerste voorstelling die mijn aandacht trekt, Krakende verhaaltjes, 'een concertje in het intieme kader van de koorzolder', met verhaaltjes 'vol basgeluidjes, mondmuziekjes en melodietjes', is... volzet. Jammer.
Groot is mijn verbazing als ik aan de klasdeur kom. De eerste klasgenootjes rennen de klas uit, in de armen van mama of papa, wijzend op een vierkant hoesje dat ze mee hebben gekregen, en uitbundig taterend over verhalen die kraken.
'Eerst gingen we met de bus en dan moesten we heel veel trappen doen voor we er waren,' vertelt Groot Ventje me even later, 'en toen begon het toneel.' Hij vertelt honderduit over een kapitein van een in tweeën gekliefde boot, die naar de bodem van de zee zinkt en omringd wordt door visjes, en over een meisje dat haar goudvis uit zijn kom haalt en ermee gaat wandelen. 'Ze noemen dat krakende verhaaltjes omdat er allemaal gekke muziekjes bij zaten.'