Superkip

Mijn Liefste belt me vanuit de auto.
Ik moet snel Radio 1 opzetten, Koen Vanmechelen wordt geïnterviewd.
Ik hoor nog net dat zijn Cosmopolitan Chicken tijdelijk onderdak heeft gevonden in Brussel. 'Au salon', nog wel.
Koen en zijn kippen, het is een verhaal dat ver teruggaat in de tijd.
Mijn kennismaking met het boeiende universum van Koen gebeurde via de geassembleerde, houten Juul die hij maakte voor het gelijknamige boek van Gregie de Maeyer. Ongezien in kinderboekenland, krachtig, vernieuwend, confronterend.
Daarna kwamen er houten kooien, mannetjes van glas, workshops en performances in Bologna die buitenlandse bezoekers met verstomming sloegen, glazen eieren op poten, een mannetje van glas waarvan het hart plots stopte met kloppen (de kracht van het toeval deed ons naar adem happen, hoe konden we niet denken aan dat andere hart dat niet meer klopte), hilarische verhalen over luchthavendouane en kettingzagen, maar ook al over nachtelijke autoritten naar Frankrijk, op zoek naar dé poulet de Bresse.
Koen en zijn kippen, het werd een verhaal dat steeds meer vorm kreeg, met een verbetenheid en een doelgerichtheid die de kunstenaar zo typeren.De gekruiste Mechelse Bresse in de Sint-Pietersabij in Gent en later in restaurant La Feuille d'Or, een heel kippenmenu, met overal om ons heen live videobeelden van eieren op het punt van uitbreken.
Koen en zijn kippen werd The Cosmopolitan Chicken, een mondiaal kippenkweekproject door kruising van nationale en regionale kippenrassen. Het resultaat: steeds sterker wordende multiculturele bastaards, die steeds minder ziek worden en zelfs infertiliteitsproblemen laten verdwijnen. Het uiteindelijke doel: een 'superbastaard' te scheppen, een nieuwe kip die de genen draagt van alle kippen ter wereld.
Koen en zijn kippen gaat over zoveel meer dan kippen. The Cosmopolitan Chicken is één grote metafoor voor de mensheid en raakt de kern van thema's als racisme, multiculturaliteit, inteelt, globalisering, klonen en genetische manipulatie.
Intrigerend work-in-progress.