Voorleesweek

Voorlezen is lezen met je oren.
Voorlezen is lezen voor wie dat nog niet zelf kan.
En voor wie dat al lang kan, maar sámen zo fijn
vindt.

Voorlezen is lachen en schateren en glimlachen.
Soms samen, soms om de beurt.
Voorlezen is zinnen krijgen en proeven van de
muziek van taal.
Voorlezen is samen stil zijn met woorden.

Voorlezen is een kind op de arm nemen op de trap.
Voorlezen is een handje geven bij het oversteken.
Voorlezen is even ver weg en veilig terug.
Dicht bij elkaar
en dan weer los.

Voorlezen is in de spiegel kijken
en erachter.
Voorlezen is de deur van de wereld op een kier zetten
en die beetje bij beetje wijd openen.

Voorlezen is pauze nemen in de drukte. Voorlezen is
kwali-tijd nemen.
Gegeven tijd. Gekregen tijd. Geschenktijd.

Het voorleeskwartiertje is een recht van alle kinderen,
braaf en stout,
groot en klein,
bruin en blank
en alle andere tinten.

Voorlezen is plezier voor twee: samen een walsje
draaien, een polka hoppen, swingen of kiezen voor
een slow. En wie de dans leidt? Soms de voorlezer.
Soms de luisteraar.

Voorlezen is luisteren en kijken.
Naar een verhaal.
Naar een kind.

(Majo de Saedeleer, Stichting Lezen, in de Voorleeskrant)

Voorlezen is altijd al het leukste kwartiertje van de dag, maar deze week staat het extra in de kijker. Veel voorleesplezier!