Ontbijt.
Klein Ventje, 's ochtends geen grote eter, heeft net een boterham op en Mijn Liefste vraagt of hij klaar is.
Klein Ventje: 'Nee-ee.'
Mijn Liefste: 'Wat wil je dan nog hebben?'
Klein Ventje, vragend en het hoofd wat schuintjes: 'Een chocolade punnikje?'
30.5.08
Nee heb je...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Of een ijsje misschien?, zou Dochterlief zelfs hoopvol durven vragen. Want uit het boek "Nee, Rune" van Reina Ollivier heeft ze geleerd dat "Ja is ja. En nee is nee. Als je pech hebt, wordt ja soms nee. Maar als je geluk hebt, wordt nee weer ja!"
Een half leeggedronken flesje melk, een boterham met choco waar één hapje uit verdwenen is, een half uitgelepeld potje joghurt voor zijn neus, zijn nog niet voldoende als hij grote zus een banaan ziet verschalken.
Als andere grote zus zin heeft in cornflakes, laat hij tenslotte zijn ontbijt in de steek om gezellig op haar schoot mee te smullen.
Ja, ze zijn heel zelfstandig en kunnen heel goed voor zichzelf en broer en zus zorgen, maar opruimen mag mama doen.
Kwestie van lusten en lasten te verdelen...
Wat een mooi woord is dat, punnikje. Ik ben het meteen gaan opzoeken, en tot mijn verbazing bestaat het ook echt. Had ik nog nooit van gehoord. Het lijkt me een schitterende titel voor een prentenboekverhaal...
Een reactie posten