Slaap

Als ik Klein Ventje in zijn wieg leg, schrikt hij op als ik zachtjes mijn handen, vinger voor vinger, van zijn buikje haal. Hij begint te huilen als de deur van de woonkamer openkriept. Als de telefoon overgaat, wordt hij wakker.
Maar als we gaan wandelen, dendert er een vrachtwagen voorbij. Er ontsnapt enkel een zuchtje aan zijn lipjes die nog wit zien van de melk. Tractors, sportwagens, ronkende grasmaaiers, een vervaarlijk blaffende hond: het deert hem niet. Klein Ventje slaapt.