Filip Peeters' enthousiasme heeft me aangestoken.
Ik haal Hè nee & wel ja weer uit de kast, trek Groot Ventje dicht tegen me aan en begin voor te lezen. 'Wat een prachtige dag,' zei de zwarte kip 's morgens vroeg. 'Kom, we gaan erop uit.' Meteen zit ik weer in dit heerlijke verhaal over de vrolijke zwarte kip en de immer zwartgallige witte kip. Ook Groot Ventje gaat erin op. 'Nog een keer!'
Dan zie ik in de mand met speeltjes van Klein Ventje twee pluchen beesten liggen, Ikea-creaties met draakallures maar ook kippentrekjes. Perfect. Groot Ventje wil wit. Ik blader opnieuw door het boek met de prachtige prenten van Rotraut Susanne Berner, maar ditmaal lees ik niet, we spelen het verhaal. Bij elke 'Hè nee' wordt Groot Ventje enthousiaster. En ik, ik geniet.
15.9.06
Wel ja
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten