Groot Klein Ventje

Dat eerste jaar springen de grofmotorische mijlpalen in het oog. Leren rollen, leren zitten, leren kruipen, leren stappen, het is ook heel wat voor zo'n minimensje dat eerst alleen maar een beetje kan liggen rondkijken.
Maar ook daarbinnen in dat hoofdje gebeurt vanalles, en nu stilaan de eerste verjaardag van Klein Ventje nadert, wordt dat met de dag duidelijker.
Dat hij een sterk eigen willetje heeft, hadden we al langer in de gaten. Dat nieuwsgierigheid zowat zijn tweede naam is, was ons ook al snel duidelijk. Moe of niet, op elke prikkel moet worden gereageerd, de wereld moet het liefst vandaag nog worden verkend. Nu reageert hij steeds meer op wat we zeggen. Als we vragen waar die boekjes toch weer liggen, kijkt hij zoekend rond, en kruipt er dan naartoe, als we vragen of hij een blokje aan mama wil geven, steekt hij het lachend omhoog en legt het in mijn hand, en als we ons hardop afvragen waar de vormpjes horen van de grote knoppenpuzzel, probeert hij ze in de openingen te duwen.
Klein Ventje wordt groot.