[Wijvenweek] In slaap gelezen

Moe was ik gisteravond, doodmoe. En toch kon ik niet slapen.
Meteen na een lange, hectische werkdag recht naar bed is nooit een goed idee, dat weet ik wel.
Maar ik was moe, te moe voor wat dan ook, en ik wilde slapen.
En het lukte niet.
Ik herinner me nog hoe Mijn Liefste het leeslampje zocht, een boek nam, dicht tegen me aan kroop en begon voor te lezen. Meer herinner ik me niet.
Ik herinner me ook niet dat de wekker vroeger dan normaal afliep. Ik herinner me dat ik op het gewone uur wakker werd door een vrolijk en verrassend wakker 'Goeiemorgen!' en dat Mijn Liefste me op dat moment al een stukje werk uit handen had genomen.
Ik herinner me een warm gevoel vanbinnen.