Is het wonder dat zich in een vrouwenlichaam voltrekt ooit mooier beschreven dan in Van een vrouw die een huisje bouwde in haar buik van Imme Dros?
Na lang aarzelen - 'De buik van die vrouw was mooi plat voor in kleren: kokerrokje, bikini, strakke broek, noem maar op. Met een huisje erin zou niets meer passen. Ja, een tent misschien. Een flinke grote.' - besluit de vrouw in dit boek een huisje in haar buik te bouwen. Een klein huisje waarin een kleine huurder zou kunnen wonen.
'Een heel huisje bouwen is slopend,
ook een heel klein huisje,
want in je buik
moet je alles zelf doen.
Die vrouw was nooit eerder in de bouw geweest.
Ze was moe moe moe en ze viel steeds in slaap.
Dan droomde ze van het huisje
en van hoe het moest worden.
Prachtig. Van alle gemakken voorzien.
Ruim, maar niet te ruim,
en zo, dat wie er binnenkwam
lang zou willen blijven.'
En dan moet er nog een huurder komen. Alss die na negen maanden langskomt, wordt het helemaal spannend...
Erg erg herkenbaar ('De huurder liet zich nooit zien en horen. Jammer. Soms trilden de wanden. Dan werd er zeker gedanst in het huisje.'), prachtig geformuleerd, bijzonder ontroerend. Een koesterboek.
4 opmerkingen:
Ofwel stop ik met jouw blog te bezoeken. Ofwel vraag ik met elke mogelijke gelegenheid tonnen boekenbonnen.
Doe maar dat laatste dan :-)
Al denk ik dat je dit boekje in het tweedehandscircuit zult moeten zoeken - helaas.
Ooit had ik een heel stapeltje - het perfecte cadeautje voor vriendinnen en familieleden die zwanger werden, en later voor mijn gynaecologe en vroedvrouw - maar ook dat is op geraakt.
Inderdaad heel mooi! Ik die zo van 'nieuwe' boeken hou ga toch eens in tweedehndswinkels kijken, denk ik.
goede start
Een reactie posten