Nee heb je...

Ontbijt.
Klein Ventje, 's ochtends geen grote eter, heeft net een boterham op en Mijn Liefste vraagt of hij klaar is.
Klein Ventje: 'Nee-ee.'
Mijn Liefste: 'Wat wil je dan nog hebben?'
Klein Ventje, vragend en het hoofd wat schuintjes: 'Een chocolade punnikje?'

School (2)

Gisteren was ik op een boekvoorstelling. Op de receptie vroeg een van de auteurs me op welke school Groot Ventje zat. 'De Appeltuin,' zei ik, en ik wilde er, voor deze Antwerpse, nog een uitleg achteraangooien, Freinetschool enzoverder. Maar dat was niet nodig. Haar gezicht plooide open in een lach. 'De Appeltuin! Geweldig! Ik had daar vriendjes vroeger. En ik zei altijd: 'Ik wil ook naar de Appeltuin!' Mijn ouders hadden mooi zeggen: 'Maar wij wonen in Wilrijk en niet in Leuven!' Wat was ik veel liever naar die school gegaan dan naar de mijne. Het leek me als kind zo'n fijne school!'

School (1)

Afgelopen weekend vierde de school van Groot Ventje feest. Met optredens, een feestelijke fanfare van leerkrachten, workshops, tentoonstellingen, lekkere door de ouders gebakken dessertjes, een heerlijke barbecue en vooral veel plezier en warmte en gezelligheid voor groot en klein. Om tien uur 's avonds plukten we Groot en Klein Ventje van de speelplaats - 'en we willen nog niet naar huis!' En voor de zoveelste keer glimlachten we en dachten: wat is de Appeltuin toch een fijne school. Eentje met het hart op de juiste plaats.

Kinderverdriet

Gisteren werd in de klas de verjaardag van Groot Ventjes vriendje A. gevierd. Als de school uit is, loopt Groot Ventje wat te treuzelen, eindelijk stapt hij naar A. toe en vraagt: 'Wanneer is jouw feestje?' Ik hoor en zie het antwoord als een koude douche over hem heen vallen: 'Dat is al geweest hoor.' Een tel later heb ik een hoopje ellende in mijn armen: vriendje A., door Groot Ventje sinds zijn eerste schoolweken beschouwd als zijn beste vriendje, heeft hem niet uitgenodigd. Tranen, 'ik ben blijkbaar zijn vriend niet meer', 'ze zijn misschien vergeten te zeggen dat ik uitgenodigd was': puur, onversneden verdriet. Ik neem hem in mijn armen en voel zijn pijn door mijn hart snijden.

Moederdag #5 >< Op de terugweg

... zagen we bij valavond hoe een luchtballon een plekje zocht om te landen. Wij parkeerden op een landwegeltje en liepen door het veld naar de ballon. Klein Ventje was onder de indruk, toen we thuiskwamen vertelde hij er nog over: 'Wij bajon kijke. Bajon omver gevalle. Bajon plat.'

Moederdag #4 >< Naar de eigen mama

Moederdag #3 >< Lui verwend

Moederdag is ook 's ochtends vroeg al wakker zijn, maar doen alsof je nog slaapt en even later op de tippen van je tenen naar het raam lopen, de gordijnen opentrekken, het zonlicht en de frisse ochtendlucht naar binnen laten stromen en met een boek weer in bed gaan liggen, terwijl van beneden geluiden doordringen die erop wijzen dat er iets op handen is.

Moederdag #2 >< Lief verwend

Moederdag #1 >< Lekker verwend

Winnen en verliezen

Groot Ventje en Klein Ventje houden wedstrijden. Van het hek naar de deur, van de deur naar het hek, en weer terug, en weer en weer. Groot Ventje met zijn snelle kleuterbenen op zijn step, Klein Ventje met zijn peuterbeentjes achter een klein plastic Hema-grasmaaiertje: het is een ongelijke strijd. Groothartig laat Groot Ventje zijn broertje winnen: 'Ja! Jij bent gewonnen, Klein Ventje! Goed van jou! En ik ben tweede! En om te spelen was er nog een derde onzichtbaar mannetje en die heeft dus verloren!'

Keuze

Gisteren zaten de zomeraanbiedingsbrochures van WPG Uitgevers bij de post. Ik zit er aan tafel in te bladeren, Klein Ventje kijkt met een half oog mee. Plots wijst hij naar een prent en roept opgewonden: 'Ikke dat kiezen!'
Ik glimlach. Een nieuwe dichtbundel van André Sollie, met illustraties van hemzelf: geen slechte keuze, Klein Ventje. Mama kijkt er ook al reikhalzend naar uit.

Feestelijk, lekker, zomers en snel

Feestelijk, lekker, zomers en snel: zo'n gerecht leek me ideaal om de verjaardag van Mijn Liefste te vieren, op een dag dat we vooral veel buiten van het mooie weer wilden genieten en ik dus geen uren achter het fornuis wilde staan. Deze citrusvruchtenpasta met scampi's voldeed aan alle voorwaarden.

Nodig:
1 dl olijfolie
scheutje olijfolie met citroen
knoflook
gepelde scampi's
peper, zout
2 dl sinaasappelsap
koriander
citrusvruchtenpasta

Verwarm de olijfoli met knoflook.
Doe er een scheutje olijfolie met citroen bij.
Voeg wanneer de olie heet is, de gepelde scampi's toe en laat ze even op hoog vuur bakken.
Kruid met peper en zout.
Blus met ongeveer 2dl sinaasappelsap en laat de scampi's nog enkele minuten verder sudderen.
Voeg minstens 4 eetlepels gehakte koriander toe (meer kan naar eigen smaak).
Kook de citrusvruchtenpasta in beetgaar.
Schik de pasta en de scampi's op een bord. Lepel er de fruitige koriandersaus bovenop en versier met enkele blaadjes koriander.

Smakelijk!

Kleuternaïviteit

Groot Ventje is een Cars-fan.
In Cars figureren niet alleen raceauto's, takelwagens enz., neen ze hebben er ook een boom car, of zoals Groot Ventje het wat vriendelijker uitdrukt, een muziekautootje.
Laten wij nou ook een muziekautootje hebben.
Vanaf het ogenblik dat de eerste lentezon zich laat zien tot laat in oktober passeert het elke avond vier keer onze deur. Dat komt ervan als je aan een kruispunt woont.
De meesten van ons kennen het autootje onder een andere naam, maar voor Groot Ventje is het, geheel Carsgewijs, het 'muziekautootje'.
Vanwege het ontieglijk late uur van voorbijrijden laten we dat ook maar zo.
Meestal horen we het, maar enkele dagen geleden wilde hij het muziekautootje zien.
Het geluid kwam steeds dichterbij, en het toeval wou dat onze overburen het autootje al van ver gebaarden dat het moest stoppen.
Laat dit soort autootjes nou de eigenaardige eigenschap bezitten dat bij het afremmen ook de muziek stopt.
Het autootje draaide dus geluidloos het kruispunt op.
'O kijk!' riep Groot Ventje. 'Een ijskarretje! Maar wat blijft het muziekautootje nou?'

Verjaardagsweekend

Zomers weekend